De eerste van een lange reeks. Te vinden op het drielandenpunt Duitsland / Luxemburg / België ten zuiden van Ouren (B) waar de Ribbach (aan de overkant) die de grens B / L vormt uitmondt in de Our die de grens D / L vormt naar links toe. Naar rechts toe begint de grens tussen België en Duitsland.
Feitelijk zijn er drie grensstenen nr. 1 want op elk van de 3 oevers staat een grenssteen.
Op elk van de 3 oevers staat dus een grenssteen. Deze -op de Duitse oever- draagt het nummer 52 / 1. Het nummer 52 slaat op het volgnummer in de oude reeks tussen het drielandenpunt DE/FR/LUX (Perl, Apach, Schengen) en Driland (Overijssel). Die oude grens buigt hier af en volgt de Ribbach. Het vervolg van de grens tussen Luxemburg en België is elders op deze site te vinden.
Niet gevonden langs de Our. Steen is verdwenen. Op de oude originele en officiele kaart uit vervlogen tijden staan deze en de volgende ontbrekende stenen ingetekend.
Deze kaart zullen we vaak raadplegen.
Aanvankelijk niet gevonden langs de Our. De situatie is echter gewijzigd en niet meer in overeenstemming met de kaart. Deze grenssteen 3 aan de Belgische kant droeg aanvankelijk nummer 4.
Aanvankelijk ook niet gevonden langs de Our. Ook hier klopt de kaart niet meer. Deze grenssteen 3 aan de Duitse kant komt helemaal niet op de kaart voor! De achtergrond voor deze actie is mij een raadsel.
Niet gevonden. Zou aan de monding van een beekje in de Our moeten staan. Enkele grote zoektochten in het dichte struikgewas leverden niets op. Het kan haast niet anders: steen is verdwenen en mogelijk gebruikt voor nummer 3.
En dat geldt ook voor deze: het hele gebied uitgekamd, maar geen grensstenen te vinden. Steen in verdwenen.
In april 2011 zochten we opnieuw: inmiddels was alle vegetatie verdwenen. Deze foto toont de situatie van de oorspronkeljke positie van steen 4 en 5, aan weerszijden van de rivier.
In 2002 gevonden aan de rand van het weiland en de grensbeek. In 2008 was de paal ondanks twee uitgebreide zoekacties onvindbaar, helemaal verscholen in het struikgewas. Later tijdens een tocht in het vroege voorjaar, vonden we 'm weer gemakkelijk.
En ook deze helaas niet gevonden. In de winter nog eens terug, maar veel hoop op vondst is er niet: we konden de oorspronkelijke standplaats goed localiseren en daar troffen we dus niets aan.
Deze dan wel gevonden, eindelijk ! Langs de oever van ... dat hier de grens vormt. Zoals bij veel beken die hier de grens vormen, staan de palen om en om aan weerszijde van de beek. We zullen deze vorm van plaatsing later nog vele keren tegenkomen.
Gevonden in het bos, deze grenssteen staat een paar meter van de beek verwijderd.
En ook deze vonden we eenvoudig in het bos aan de oever van het beekje.